کربلا حرم حق است وهیچ کس را جز یاران سیدالشهدا راهی به سوی آن نیست/سید مرتضی آوینی

زني که تنها مرد شهر بود

يکي از کساني که از وقوع جنايتي بزرگ در ماجراي کربلا جلوگيري کرد و خانه خويش را پناهگاه قرار داد شخصي به نام طوعه بود. طوعه که از طبقات پايين اجتماع محسوب مي شد به جريان هاي سياسي روزگار کاملا آگاهي داشته و کساني که دين خدا را به عنوان وسيله اي براي رسيدن به قدرت قرار مي دادند به خوبي مي شناخت. او که مکررا خط پيامبر و ائمه را اميدبخش و تنها راه نجات بشريت مي دانست سال هاي دراز عمر خود را در خانه اشعث بن قيس به عنوان کنيزي سپري کرده بود و با اين خانواده آشنايي دقيق و جامع داشت.



اشعث بن قيس که از خاندان کنديان بود همواره خودش و پس از او پسرانش به دنبال کسب مقام سياسي برآمده و در مقابل ائمه ايستادگي مي کردند. طوعه نيزبه دليل زندگي با خانواده اشعث با مسائل سياسي و اجتماعي کاملا آشنا و درک و بينش يافته بود. طوعه با توجه به آنچه در دو سوي حق و باطل قابل مشاهده بود راضي نبود تا با عموم مردم که درآن روز فريب دنيا و دنيا داران گشته بودند همراه شود و گويي با اقدام خويش درصدد بود تا به آحاد جامعه بفهماند عدم تبعيت اکثريت قريب به اتفاقي که عليه حق به پاخاسته اند غيرممکن نيست و هنرآن است که بدون توجه به مصالح شخصي و ترس از فضاي اختناق موجود درجامعه تصميم به دفاع از حق گرفته شود. بايدگفت: طوعه آن شبي که مسلم سلام الله عليه را در کوفه حتي يک نفر ياري نمي کرد و يک شهر عليه وي به پاخاسته بودند خانه خود را پناهگاه حق و خودش را پناه دهنده حق قرارداد.



هنگامي که طوعه از زبان مسلم شنيد که او مسلم بن عقيل نماينده امام حسين(ع) است و اکنون بدون اينکه کسي وي را ياري کنددر شهر سرگردان شده با کمال ميل و رويي گشاده از مسلم استقبال کرد. بايدگفت براي زنان شيعه همين افتخار بس که يک زن چون طوعه به دفاع از حقانیت پرداخته و تلاش می کند تا حفاظت از جان کسی را بر عهده گیرد که همه شهر علیه او به پاخواسته اند